نی نی فرشته من

تینای عزیزم سلام می دونم که داری خودتو آماده می کنی که به این دنیا پا بگذاری. گل مامان دلم برات تنگ شده و تنگ میشه.راستش 9 ماه شب و روز با هم بودیم هر روز با تکونهای تو از خواب بیدار می شوم و شب هم به عشق اینکه یک روز دیگه به لحظه دیدنت نزدیک شده می خوابم. این روزها حس عجیبی دارم حس دیدن تو و حس اینکه بعداز به دنیا آمدن تو دیگه توی وجودم نیستی، این روزها همه تکانهای تو یه دنیا برام لذت داره و می دونم خاطره یا تجربه ای است که بعدا نیست حتی اگر دلم هم برای این روز ها تنگ بشه نمی تونم این لحظات را دوباره داشته باشم. پاره تنم روزی که تصمیم به باردای گرفتم و از خدا خواستم که یکی از فرشته هاشو به من هدیه کنه توکل کردم به خدا و بعدش هم برات یه ن...

نمی دونم از کجا بنویسم. از آنجا که شب قبل از زایمان گریه می کردم و روز زایمان هم با چشم گریان به اتاق عمل رفتم. احساس عجیی داشتم با اینکه همه دور و برت هستند همه دوستات بهت زنگ می زنند و از زایمانت احساس خوشحالی می کنند بازم احساس می کنی که چه قدر تنهایی. نمی دونی وقتی به اتاق عمل میری چه اتفاقی برات می افته.دلم برای همه تنگ میشد.از اینکه نی نی می خواست به دنیا بیاد و دیگه توی شکمم نبود دلم تنگ می شد یا نه دروغ چرا،از اینکه می خواستم همسرم را حتی برای همان 20 دقیقه زایمان تنها بذارم دلم تنگ می شد.بعضی اوقات فکر می کردم میرم اتاق عمل و دیگه بر نمی گردم. خلاصه از اینکه همه توی بیمارستان تنهام نذاشتند و به خاطر دلتنگی هام گریه کردند و از اینکه ...

در دور دستها، که خدا میان چشمهات خانه کرده بود... من، بی قرار منتظر آمدنت بودم و تو که انگار دل نمی کندی از لبهای فرشتگان پنجره، پنجره، طنین آواز تو بود که انگار، گوش هام جز تو نمی شنید. خداوند تو را به من هدیه داد و من همیشه دلشوره دارم از اینکه شاید آنچه می پنداشتم نباشم. نفس هات که به گونه هام ساییده می شود انگار آرامش بهشت را به چشمهام می فرستی دستهات که می چرخد و میان دستهام پنهان می شود... خنده هات، که ریش می شوم و عاشق چشمهات که عمق نگاههام را می کاود و من که همیشه تو را کم دارم از داشته هام دلتنگ که می شوم... انگار صدای گریه های توست ....تنها نوازشی که مرا به خود فرو می برد تو فرشته ای یا نه..نمی دانم...اما همین مرا بس که چشمه...

سلام به همه چند تا عکس از تینا می ذارم  ولی سر فرصت میام و مطلب می ذارم   ...

سلام قبل از اینکه شروع به نوشتن کنم هزار تا حرف داشتم که بگم نمی دونستم اول تبریک عید رو بگم!(آخه من از پارسال تا الان برا آپدیت نیومدم ولی برای اینکه دیگه این مشکل پیش نیاد از حالا سال 1391 مبارک باشه) از خودم بگم، از تینا و بزرگتر شدنش بگم، از اینکه چه قدر دل درد داشت، از تنهاییم بعد از زایمان، از شب بیداریهام، از نگرانیم، از خسته شدنم، از نا امیدیم، از دلتنگیهام، از.... خلاصه اینکه انقدر ازین از ازها!!!! داشتم که بگم ولی یه لحظه همه حرفهام توی یه کلمه خلاصه میشه من مادرم. پس مثل همیشه فقط سکوت و صبر، همین و بس... راستی روز زن،مادر به همه زنها و مامانها مبارک باشه.امسال هم روز مادر برای من مثل یکی از همین روزها گذشت و رفت و تنها هد...